2. Więzienie przy ul. Młyńskiej

Podczas okupacji niemieckiej od 1940 r. więzienie przy ul. Młyńskiej (niem. Mühlenstrasse) było sądowym aresztem śledczym (Untersuchungshaftanstalt Posen) i podlegało Ministerstwu Sprawiedliwości Rzeszy (Reichsjustizministerium). W więzieniu osadzone były osoby, wobec których postępowanie karne prowadził Wyższy Sąd Krajowy w Poznaniu (Oberlandsgericht Posen) oraz podległe mu sądy krajowe (Landgerichte) i działające przy nich sądy specjalne (Sondergerichte). Na Młyńskiej, która została wyznaczona również jako miejsce odbywania zasądzonej przez niemieckie sądy kary, wykonywano od 1940 r. egzekucje osób, które otrzymały wyroki śmierci. Część więźniów deportowano stąd do obozów koncentracyjnych, m.in. tych, którzy otrzymali karę pozbawienia wolności powyżej jednego roku. Większość więźniów stanowili Polacy (zarówno mężczyźni, jak i kobiety), których oskarżono o wrogą działalność polityczną skierowaną przeciwko III Rzeszy (w tym członkowie ruchu oporu), a także o złamanie okupacyjnego prawa obowiązującego ludność polską podczas okupacji niemieckiej. Więźniowie pracowali w warsztatach znajdujących się na terenie samego więzienia oraz w dwóch gospodarstwach rolnych pod Poznaniem lub kierowano ich do prac na terenie miasta. 20 stycznia 1945 r., w związku ze zbliżaniem się Armii Czerwonej do Poznania, Niemcy przeprowadzili ewakuację więzienia przy ul. Młyńskiej. W dniu likwidacji w budynku głównym oraz w przywięziennych gospodarstwach przebywało łącznie 923 osadzonych. Skazanych na śmierć Niemców dołączono do kolumny ewakuacyjnej, Polaków zaś przekazano w ręce gestapo, które najprawdopodobniej wykonało zasądzone wyroki. Część więźniów w dniu likwidacji została zwolniona do domu, natomiast 20 stycznia 1945 r. osoby zdolne do marszu ewakuowano pieszo do Zbąszynia, skąd 24 stycznia 1945 r. zostali wywiezieni koleją do Cottbus. Obecnie w budynku więzienia przy ul. Młyńskiej znajduje się Areszt Śledczy podległy Okręgowemu Inspektoratowi Służby Więziennej w Poznaniu.
JN Sprawdź, jak dojechać: