Uprzejmie informujemy, że rozpoczynamy rozbudowę Muzeum w Żabikowie. W związku z tym korzystanie z zasobów Archiwum będzie w najbliższym czasie utrudnione. Muzeum oraz teren byłego obozu pozostają dostępne dla zwiedzających.
Uprzejmie informujemy, że rozpoczynamy rozbudowę Muzeum w Żabikowie. W związku z tym korzystanie z zasobów Archiwum będzie w najbliższym czasie utrudnione. Muzeum oraz teren byłego obozu pozostają dostępne dla zwiedzających.
Z głębokim żalem zawiadamiamy, że w dniu 21 stycznia 2021 r. zmarł Jean Majerus były więzień obozu karno-śledczego w Żabikowie, następnie KL Sachsenhausen i KL Mauthausen, Ebensee. Przez wiele lat Jean Majerus wspierał działania mające na celu pielęgnowanie kontaktów polsko-luksemburskich, szczególnie na płaszczyźnie współpracy pomiędzy instytucjami kultury: Operą Poznańską i Théâtre Municipal de Luxembourg.
Jean Majerus ur. się 10 października 1926 r. w Düdelingen w Wielkim Księstwie Luksemburg. Od września 1939 r. rozpoczął naukę w liceum męskim w Asch. W tym okresie był zaangażowany w katolicki ruch skautowski. Po wejściu Niemców do Luksemburga (w dniu 10 maja 1940 r.) został ewakuowany do Francji (Roanne, w departamencie Loary). Po zawieszeniu broni powrócił do Luksemburga. Zwierzchnictwo nad Księstwem objął tymczasem Gustaw Simon, gauleiter Kraju Mozeli. Od tego momentu rozpoczął się okres wzmożonych procesów germanizacji i nazifikacji.
Zarządzeniem gaulaitera na okupowanym terenie w dniu 30 sierpnia 1942 r. wprowadzona została służba wojskowa. W konsekwencji czego, Jean Majerus trafił do niemieckiej Służby Pracy Rzeszy (RAD), został skierowany do oddziału, który stacjonował w Gębicach w powiecie mogileńskim. W czasie wykonywania robót w Mieczysławowie (pow. włocławski) został aresztowany za podżeganie do buntu, a wraz z nim trzech jego kolegów: Jeannot Peffer, Nicky Grashoff i Roger Mergen. Po kilku dniach od zatrzymania przewiezieni zostali oni do Poznania, gdzie poddano ich przesłuchaniom w Okręgowym Sztabie Pracy w Poznaniu przy RAD (mieszczącym się przy dzisiejszej ul. Kantaka 4 w Poznaniu). W dniu 4 listopada 1944 r. przekazani zostali w ręce gestapo, a następnie osadzono ich w celi K1 obozu karno-śledczego w Żabikowie. Jean Majerus przebywał w obozie do stycznia 1945 r. tj. do momentu likwidacji więzienia policji bezpieczeństwa. Był ewakuowany w marszu pieszym z Żabikowa do Sachsenhausen skąd został odtransportowany do KL Mauthausen – podobóz Ebensee. Odzyskał wolność w dniu wyzwolenia obozu przez armię amerykańską 6 maja 1945 r. Po wojnie powrócił do Luksemburga. Udzielał się aktywnie w Luksemburskiej Wspólnocie Obozowej Mauthausen. Był członkiem Rady Narodowej Ruchu Oporu i członkiem zarządu Narodowej Fundacji Ruchu Oporu FONARES oraz stworzonego przez Ministerstwo Kultury ‒ Muzeum Ruchu Oporu.
W 1969 r. został odznaczony przez Wielkiego Księcia Luksemburga Medalem Ruchu Oporu. W 1988 r. otrzymał Krzyż Oświęcimski, a Prezydent Austrii odznaczył go Wielkim Medalem za Zasługi.
W 1947 r. w Luksemburgu ukazały się wspomnienia Jeana Majerusa opisujące likwidację i ewakuację obozu karno-śledczego w Żabikowie. Autor, jako naoczny świadek i uczestnik wydarzeń w sposób subiektywny opisał gehennę ostatnich dni funkcjonowania obozu oraz ewakuacji pieszej więźniów z Żabikowa do KL Sachsenhausen. W 2003 r. Muzeum Martyrologiczne w Żabikowie po raz pierwszy w języku polskim wydało fragmenty relacji Jeana Majerusa w publikacji „Ewakuacja obozu w Żabikowie w 1945 roku”.
Jean Majerus pozostanie w naszej pamięci jako niestrudzony opiekun pamięci Kolegów luksemburczyków, więźniów obozu w Żabikowie. Wspierał przy tym działalność merytoryczną Muzeum. To dzięki Jego życzliwości i energii Muzeum nasze wzbogaciło się o wiele interesujących materiałów archiwalnych dotyczących okupacyjnych losów Luksemburga, jego mieszkańców i Jego samego za co pozostaniemy mu zawsze wdzięczni.
ul. Niezłomnych 2
62-030 Luboń
tel: +48 61 813-06-81
wtorek-piątek: 9.00 – 15.00
sobota-niedziela: 10.00 – 14.00
poniedziałek: nieczynne
WSTĘP DO MUZEUM BEZPŁATNY