74. rocznica likwidacji i ewakuacji więźniów obozu żabikowskiego

W dniu 19 stycznia br. minęła 74. rocznica tragicznych wydarzeń związanych z likwidacją i ewakuacją więźniów obozu karno-śledczego w Żabikowie. Jak co roku obchody te skłaniają do refleksji i zachowania w pamięci ludzi, którym przyszło uczestniczyć w marszu śmierci z Żabikowa do Sachsenhausen. Poprzez tą uroczystość składamy im hołd, bowiem ich bohaterstwo zasługuje na uznanie i wieczną pamięć.

Obóz karno-śledczy w Żabikowie funkcjonował do 19 stycznia 1945 r., kiedy to zarządzono jego ewakuację w głąb Trzeciej Rzeszy. Przed nadejściem wojsk radzieckich hitlerowcy częściowo spalili i zniszczyli obóz, a więźniów politycznych i chorych, niezdolnych do ewakuacji rozstrzelali. Zwłoki zamordowanych spalono w obrębie baraku zwolnień i przyjęć Abganszelle. Ewakuacja obozu rozpoczęła się w nocy 20 stycznia 1945 r. Pierwszą grupę więźniów przetransportowano koleją do Sachsenhausen, a pozostałych skierowano pieszo do tego samego obozu. Ewakuacja więźniów odbywała się strasznych warunkach. Doskwierał im głód, panował silny mróz, a otrzymane odzienie nie chroniło ich przed zmianą zimowych warunków atmosferycznych. Więźniowie każdego dnia pokonywali od 30 do 40 km. Wielokrotnie kierowano ich drogami mniej uczęszczanymi. Tych, którzy zatrzymywali się, odstawali od kolumny, bądź też usiłowali zbiec rozstrzeliwano. Ostatecznie do obozu koncentracyjnego Sachsenhausen, w dniu 4 lutego 1945 r. doszło 208 więźniów.