Muzeum Martyrologiczne w Żabikowieul. Niezłomnych 2, 62-030 Luboń Miejsce wykonywania pracy: Muzeum Martyrologiczne w Żabikowie Zakres obowiązków: Wymagania: Oferujemy: Wymagane dokumenty: Termin składania aplikacji: do 30.11.2024 r. Adres do przesyłania aplikacji: Muzeum Martyrologiczne w Żabikowieul. Niezłomnych 2, 62-030 Luboń lub mailowo na adres: muzeum@zabikowo.eutytuł e-maila: Nabór na stanowisko Księgowa / Księgowy UWAGA! Oferty, które nie wpłyną w wyznaczonym terminie nie będą rozpatrywane. Organizator procesu rekrutacji zastrzega sobie prawo nie wybrania żadnego z kandydatów.
Stanowisko: Specjalista ds. prowadzenia sekretariatu Muzeum Martyrologiczne w Żabikowieul. Niezłomnych 2, 62-030 Luboń Miejsce wykonywania pracy: Muzeum Martyrologiczne w Żabikowie Zakres obowiązków: Prowadzenie sekretariatu, kancelarii i spraw administracyjnych Muzeum Prowadzenie rejestru faktur, korespondencji itp. Obsługa platformy e-PUAP oraz e-Doręczenia Wysyłanie i przyjmowanie korespondencji Redagowanie i formatowanie pism wychodzących z sekretariatu Nadzór nad prawidłowym obiegiem dokumentów Muzeum Przyjmowanie i opieka nad interesantami zewnętrznymi Umawianie, przygotowywanie, obsługa spotkań i posiedzeń Prowadzenie terminarza spotkań dyrektora Archiwizacja dokumentów Zakupy artykułów biurowych i gospodarczych dla Muzeum Wykonywanie innych poleceń pracodawcy Wymagania: Wykształcenie średnie lub wyższe Bardzo dobra znajomość pakietu MS Office Umiejętność rozwiązywania problemów Bardzo dobra organizacja pracy własnej Umiejętności komunikacyjne Zaangażowanie w prace Mile widziane prawo jazdy kat. B Mile widziana znajomość języka angielskiego Oferujemy: Zatrudnienie na podstawie umowy o pracę (pełen etat) Świadczenia z ZFŚS Możliwość przystąpienia do grupowego ubezpieczenia na życie. Wymagane dokumenty: CV – powinno być opatrzone klauzulą RODO. Termin składania aplikacji do: 18.06.2024 r. Adres do przesyłania aplikacji: Muzeum Martyrologiczne w Żabikowie ul. Niezłomnych 2, 62-030 Luboń lub mailowo na adres: muzeum@zabikowo.eu tytuł e-maila: Nabór na stanowisko Specjalista ds. prowadzenia sekretariatu UWAGA! Oferty, które nie wpłyną w wyznaczonym terminie nie będą rozpatrywane. Informujemy, że administratorem Pana/Pani danych osobowych jest: MUZEUM MARTYROLOGICZNE W ŻABIKOWIE, z siedzibą w Luboniu, przy ul. Niezłomnych 2. Dodatkowe informacje można uzyskać przez stronę internetową www.zabikowo.eu Pani/Pana dane osobowe w zakresie wskazanym w przepisach prawa pracy będą przetwarzane w celu przeprowadzenia obecnego postępowania rekrutacyjnego (art. 6 ust. 1 lit. b RODO), natomiast inne dane na podstawie zgody (art. 6 ust. 1 lit. a RODO), która może zostać odwołana w dowolnym czasie. Podanie przez Panią/Pana danych osobowych w zakresie wynikającym z art. 22 Kodeksu pracy jest niezbędne, aby uczestniczyć w postępowaniu rekrutacyjnym. Podanie przez Panią/Pana innych danych jest dobrowolne. Podanie dobrowolnych danych nie ma wpływu na możliwość udziału w rekrutacji. Dane osobowe mogą być ujawnione współpracownikom administratora danych, jak też podmiotom udzielającym mu wsparcia na zasadzie zleconych usług i zgodnie z zawartymi umowami powierzenia. Dane przetwarzane będą przez okres trwania rekrutacji, a w przypadku wyrażenia dodatkowej zgody Pana/Pani dane osobowe będą przetwarzane również na potrzeby przyszłych rekrutacji przez okres maksymalnie 12 miesięcy lub do momentu cofnięcia przez Panią/Pana zgody. Zgodę można wycofać poprzez wysłanie wiadomości z żądaniem na podany wyżej adres mailowy lub osobiście w siedzibie Administratora. Posiada Pani/Pan prawo dostępu do treści swoich danych oraz prawo ich sprostowania, usunięcia, ograniczenia przetwarzania, prawo do wniesienia sprzeciwu, prawo do cofnięcia zgody na przetwarzanie w dowolnym momencie, oraz wniesienia skargi do Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych – Urząd Ochrony Danych Osobowych ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa. Podanie przez Panią/Pana danych osobowych w zakresie wynikającym z art. 22 Kodeksu pracy jest niezbędne, aby uczestniczyć w postępowaniu rekrutacyjnym. Podanie przez Panią/Pana innych danych jest dobrowolne. Jeśli jest Pan/Pani zainteresowana udziałem w przyszłych rekrutacjach, prosimy o wyrażenie zgody na przetwarzanie danych w przyszłych rekrutacjach, przesyłając CV z klauzulą o treści: „Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych w celu wykorzystania ich w przyszłych naborach prowadzonych przez MUZEUM MARTYROLOGICZNE W ŻABIKOWIE, przez okres najbliższych 12 miesięcy.”
Stanowisko: Asystent w Dziale Edukacji Muzeum Martyrologiczne w Żabikowie ul. Niezłomnych 2, 62-030 Luboń Miejsce wykonywania pracy: Muzeum Martyrologiczne w Żabikowie Zakres obowiązków: Uczestniczenie w prowadzeniu różnych form pracy edukacyjnej (warsztaty, lekcje muzealne, lekcje on-line, prelekcje, itp.) Udział w pracach koncepcyjno-organizacyjnych związanych z realizowanymi wydarzeniami (uroczystości, konferencje, konkursy, itp.) Udział w obsłudze ruchu zwiedzających, oprowadzanie po stałej ekspozycji i wystawach czasowych. Udzielanie zainteresowanym osobom i instytucjom informacji dotyczących zadań realizowanych przez Muzeum. Współdziałanie w zakresie działań popularyzatorskich z organizacjami i instytucjami zajmującymi się martyrologią II wojny światowej. Dbałość o wizerunek instytucji. Wymagania: Wykształcenie wyższe – studia humanistyczne Znajomość języka angielskiego na poziomie min. B2 Zainteresowanie szeroko pojętą kulturą Wysoka kultura osobista Umiejętność pracy w zespole Łatwość nawiązywania kontaktu z dużymi grupami Sprawna obsługa komputera (pakiet MS Office) Dyspozycyjność (regularna praca w wybrane weekendy) Mile widziane: Znajomość języka niemieckiego Znajomość historii II wojny światowej oraz tematyki, którą zajmuje się Muzeum będzie dodatkowym atutem. Oferujemy: Zatrudnienie na podstawie umowy o pracę (pełen etat) Świadczenia z ZFŚS Możliwość przystąpienia do grupowego ubezpieczenia na życie. Wymagane dokumenty: CV – powinno być opatrzony klauzulą RODO. Termin składania aplikacji: do 8 kwietnia 2024 r. Adres do przesyłania aplikacji: Muzeum Martyrologiczne w Żabikowie ul. Niezłomnych 2, 62-030 Luboń lub mailowo na adres: muzeum@zabikowo.eu tytuł e-maila: Nabór na stanowisko Asystent w Dziale Edukacji UWAGA! Oferty, które nie wpłyną w wyznaczonym terminie nie będą rozpatrywane. Organizator procesu rekrutacji zastrzega sobie prawo nie wybrania żadnego z kandydatów. Informujemy, że administratorem Pana/Pani danych osobowych jest: MUZEUM MARTYROLOGICZNE W ŻABIKOWIE, z siedzibą w Luboniu, przy ul. Niezłomnych 2. Dodatkowe informacje można uzyskać przez stronę internetową www.zabikowo.eu Pani/Pana dane osobowe w zakresie wskazanym w przepisach prawa pracy będą przetwarzane w celu przeprowadzenia obecnego postępowania rekrutacyjnego (art. 6 ust. 1 lit. b RODO), natomiast inne dane na podstawie zgody (art. 6 ust. 1 lit. a RODO), która może zostać odwołana w dowolnym czasie. Podanie przez Panią/Pana danych osobowych w zakresie wynikającym z art. 22 Kodeksu pracy jest niezbędne, aby uczestniczyć w postępowaniu rekrutacyjnym. Podanie przez Panią/Pana innych danych jest dobrowolne. Podanie dobrowolnych danych nie ma wpływu na możliwość udziału w rekrutacji. Dane osobowe mogą być ujawnione współpracownikom administratora danych, jak też podmiotom udzielającym mu wsparcia na zasadzie zleconych usług i zgodnie z zawartymi umowami powierzenia. Dane przetwarzane będą przez okres trwania rekrutacji, a w przypadku wyrażenia dodatkowej zgody Pana/Pani dane osobowe będą przetwarzane również na potrzeby przyszłych rekrutacji przez okres maksymalnie 12 miesięcy lub do momentu cofnięcia przez Panią/Pana zgody. Zgodę można wycofać poprzez wysłanie wiadomości z żądaniem na podany wyżej adres mailowy lub osobiście w siedzibie Administratora. Posiada Pani/Pan prawo dostępu do treści swoich danych oraz prawo ich sprostowania, usunięcia, ograniczenia przetwarzania, prawo do wniesienia sprzeciwu, prawo do cofnięcia zgody na przetwarzanie w dowolnym momencie, oraz wniesienia skargi do Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych – Urząd Ochrony Danych Osobowych ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa. Podanie przez Panią/Pana danych osobowych w zakresie wynikającym z art. 22 Kodeksu pracy jest niezbędne, aby uczestniczyć w postępowaniu rekrutacyjnym. Podanie przez Panią/Pana innych danych jest dobrowolne. Jeśli jest Pan/Pani zainteresowana udziałem w przyszłych rekrutacjach, prosimy o wyrażenie zgody na przetwarzanie danych w przyszłych rekrutacjach, przesyłając CV z klauzulą o treści: „Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych w celu wykorzystania ich w przyszłych naborach prowadzonych przez MUZEUM MARTYROLOGICZNE W ŻABIKOWIE, przez okres najbliższych 12 miesięcy.”
W okresie zaborów ziem polskich władze pruskie postanowiły stworzyć z Poznania twierdzę otaczając je rozbudowanym systemem fortyfikacji, którym centralnym punktem był Fort Winiary umiejscowiony na wzgórzu będącym częścią wsi Winogrady. 18 stycznia 1945 r. w czasie walk o Poznań armia radziecka przeprowadziła artyleryjski ostrzał Cytadeli, która okazała się ostatnim bastionem Wehrmachtu w mieście. Po pięciu dniach ciągłego ostrzału dowództwo niemieckie 23 stycznia przekazało Rosjanom warunki kapitulacji. W czasie walk o Cytadelę wojsko radzieckie do pomocy w szturmie przymusowo zwerbowało przeszło 2 tys. poznaniaków, aż 96 z nich zginęło. Na stokach poznańskiej Cytadeli 21 lipca 1946 r. przeprowadzono ostatnią w Polsce publiczną egzekucję przez powieszenie. Wykonano ją na Arthurze Greiserze, namiestniku III Rzeszy i przywódcy NSDAP w tzw. Kraju Warty. Wydarzenie, na które ściągnęło kilkanaście tysięcy Polaków, stało się symbolem wymierzenia sprawiedliwości za lata okrutnej polityki wobec Polaków wprowadzonej przez Greisera. Obecnie Cytadelę otaczają cmentarze, na których pochowani zostali nie tylko polegli żołnierze, ale również mieszkańcy Poznania. Odnaleźć tam można: cmentarz parafii im. św. Wojciecha, cmentarz prawosławny, cmentarz garnizonowy, cmentarz powstańców wielkopolskich, żołnierzy poległych w latach 1918–1920, cmentarz Wspólnoty Brytyjskiej, cmentarz Wojenny Armii Czerwonej oraz cmentarz Bohaterów Polskich, na którym znajduje się m.in. mogiła z prochami ofiar terroru hitlerowskiego, w tym osób pomordowanych na Forcie VII, Żabikowie i więzieniu przy ul. Młyńskiej. Dziś teren ten znany jest Poznaniakom jako Park Cytadela – miejsce przyjazne rodzinnym spacerom czy wykonywaniu różnych aktywności fizycznych na świeżym powietrzu. W wielu miejscach można znaleźć skwery pełne kwiatów i instalacji artystycznych, jak np. rzeźbę plenerową Magdaleny Abakanowicz „Nierozpoznani”. Ze względu na historię tego miejsca należy także wspomnieć o monumentalnym obelisku Pomnika Bohaterów, upamiętniającym żołnierzy poległych w walkach o Poznań w 1945 r. oraz Dzwonie Pokoju, który bije w czasie najważniejszych świąt i rocznic. PM Sprawdź, jak dojechać:
W północnej części Poznańskiego Parku Dębina tuż przy nasypie kolejowym znajduje się mogiła kilkuset Polaków (prawdopodobnie więźniów Fortu VII) rozstrzelanych przez okupanta niemieckiego w latach 1939–1940. Na miejscu mogiły znajduje się obelisk upamiętniający ofiary, który zastąpił niewielki pomnik ustawiony w miejscu mogiły w 1947 r. PM Sprawdź, jak dojechać:
Budowę gmachu Domu Żołnierza, dziś znajdującego się przy ul. Niezłomnych 1, rozpoczęto w listopadzie 1935 r., by 4 lata później, 19 marca 1939 r. przekazać go Wojsku Polskiemu. Po zajęciu Poznania przez wojska niemieckie we wrześniu 1939 r., obiekt przejął sztab VI grupy operacyjnej policji bezpieczeństwa i służby bezpieczeństwa (Einzatzgruppe VI der Sicherhaitspolizei und des SD), a wkrótce stał się on siedzibą Urzędu Kierowniczego Policji Państwowej w Poznaniu (Geheime Staatspolizei Staatspolizeileitstelle Posen, gestapo). Podczas okupacji siedziba gestapo przy ul. Niezłomnych (niem. Ritterstrasse) budziła grozę wśród mieszkańców Poznania – przeprowadzano tam liczne działania przeciwko ludności polskiej, które doprowadziły do ujęcia około 21 tys. poznaniaków. Funkcjonariusze Einzatzgruppe, którzy stanowili pierwszą kadrę urzędu, brali udział m.in. w egzekucjach i wysiedleniu ludności polskiej z Poznania w pierwszym okresie okupacji. W Domu Żołnierza zorganizowano tzw. więzienie domowe (Hausgefängnis) wraz z celą tortur, usytuowaną w piwnicznej części budynku, gdzie aresztowanych poddawano brutalnym przesłuchaniom. Krzyki maltretowanych ludzi słyszane były przez przechodzących obok budynku. W dniu 20 stycznia 1945 r. gestapo rozpoczęło jego ewakuację. W jej trakcie palono wszelkie akta związane z funkcjonowaniem jednostki. Wskutek prowadzonych walk o Poznań w styczniu i lutym 1945 r. budynek został zniszczony. W październiku 1945 r. Związek Byłych Więźniów Politycznych i Niemieckich Obozów Koncentracyjnych wnioskował o całkowite zburzenie obiektu i wybudowanie w jego miejsce Domu Więźnia Politycznego. Jednak w styczniu 1948 r. przy Towarzystwie Przyjaciół Żołnierza powołano Wojewódzki Komitet Odbudowy Domu Żołnierza, którego zadaniem było przywrócenie przedwojennej formy budynku. 23 marca 1991 r. przywrócono gmachowi przedwojenną nazwę – Dom Żołnierza im. Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego. Obecnie w Domu Żołnierza znajduje się Teatr Muzyczny w Poznaniu. JN Sprawdź, jak dojechać:
Podczas okupacji niemieckiej od 1940 r. więzienie przy ul. Młyńskiej (niem. Mühlenstrasse) było sądowym aresztem śledczym (Untersuchungshaftanstalt Posen) i podlegało Ministerstwu Sprawiedliwości Rzeszy (Reichsjustizministerium). W więzieniu osadzone były osoby, wobec których postępowanie karne prowadził Wyższy Sąd Krajowy w Poznaniu (Oberlandsgericht Posen) oraz podległe mu sądy krajowe (Landgerichte) i działające przy nich sądy specjalne (Sondergerichte). Na Młyńskiej, która została wyznaczona również jako miejsce odbywania zasądzonej przez niemieckie sądy kary, wykonywano od 1940 r. egzekucje osób, które otrzymały wyroki śmierci. Część więźniów deportowano stąd do obozów koncentracyjnych, m.in. tych, którzy otrzymali karę pozbawienia wolności powyżej jednego roku. Większość więźniów stanowili Polacy (zarówno mężczyźni, jak i kobiety), których oskarżono o wrogą działalność polityczną skierowaną przeciwko III Rzeszy (w tym członkowie ruchu oporu), a także o złamanie okupacyjnego prawa obowiązującego ludność polską podczas okupacji niemieckiej. Więźniowie pracowali w warsztatach znajdujących się na terenie samego więzienia oraz w dwóch gospodarstwach rolnych pod Poznaniem lub kierowano ich do prac na terenie miasta. 20 stycznia 1945 r., w związku ze zbliżaniem się Armii Czerwonej do Poznania, Niemcy przeprowadzili ewakuację więzienia przy ul. Młyńskiej. W dniu likwidacji w budynku głównym oraz w przywięziennych gospodarstwach przebywało łącznie 923 osadzonych. Skazanych na śmierć Niemców dołączono do kolumny ewakuacyjnej, Polaków zaś przekazano w ręce gestapo, które najprawdopodobniej wykonało zasądzone wyroki. Część więźniów w dniu likwidacji została zwolniona do domu, natomiast 20 stycznia 1945 r. osoby zdolne do marszu ewakuowano pieszo do Zbąszynia, skąd 24 stycznia 1945 r. zostali wywiezieni koleją do Cottbus. Obecnie w budynku więzienia przy ul. Młyńskiej znajduje się Areszt Śledczy podległy Okręgowemu Inspektoratowi Służby Więziennej w Poznaniu. JN Sprawdź, jak dojechać:
Na ziemiach polskich wcielonych podczas drugiej wojny światowej do Rzeszy niemieckiej, okupacyjne władze w miastach liczących powyżej 100 000 mieszkańców utworzyły tzw. państwowe zarządy policyjne, noszące nazwę prezydiów policji (Polizeipräsidium). W Kraju Warty takie urzędy zostały utworzone w Poznaniu oraz w Łodzi. Prezydia policji oraz dyrekcja policji wykonywały na terenie danego miasta zadania przede wszystkim o charakterze porządkowym, sporadycznie otrzymywały zadania policyjno-polityczne, a także zajmowały się sprawami z zakresu administracyjnego (sprawy meldunkowe, paszportowe, drogowe, kary administracyjne itp.). Organem wykonawczym prezydiów policji była policja ochronna Rzeszy (Schutzpolizei des Reiches). Prezydia policji były również obok innych niemieckich organów policyjnych narzędziem terroru wobec ludności polskiej w Kraju Warty m.in. poprzez wydawanie zarządzeń skierowanych przeciwko Polakom. Prezydium Policji w Poznaniu znajdowało się w budynku przy pl. Wolności 16–17 (niem. Wilhelmplatz), gdzie dziś mieści się Wydział Spraw Cudzoziemców Wielkopolskiego Urzędu Wojewódzkiego. W czasie niemieckiej okupacji znajdował się tam areszt, w którym osadzone były osoby przed ich deportacją do obozów koncentracyjnych, przebywali tam również więźniowie obozu karno-śledczego w Żabikowie, zanim zostali na podstawie wyroków wydanych przez niemieckie Policyjne Sądy Doraźne (Polizeistandgerichte) dołączeni do transportów skierowanych do obozów koncentracyjnych. JN Sprawdź, jak dojechać:
Obóz w Forcie VII rozpoczął swoje funkcjonowanie 10 października 1939 r., tj. w okresie sprawowania władzy w Wielkopolsce przez niemiecki zarząd wojskowy. Tego dnia funkcjonariusze Einsatzgruppe VI wkroczyli do obiektu przy obecnej ul. Polskiej (niem. Kruppalle), który w czasach pruskich był częścią umocnień otaczających miasto i nosił wówczas nazwę Fort Colomb. W początkowym okresie urzędowo nazwany Sicherheitspolizei. Chef der Einsatzgruppe VI. Konzentrationslager – Posen (Policja Bezpieczeństwa. Szef Einsatzgruppe VI. Obóz Koncentracyjny – Poznań). Po przejęciu tego obozu przez poznańską placówkę gestapo w połowie listopada 1939 r., przyjął on oficjalnie nową nazwę: Geheime Staatspolizei. Staatspolizeileitstelle Posen. Übergangslager – Fort VII (Tajna Policja Państwowa. Urząd Kierowniczy Policji Państwowej w Poznaniu. Obóz Przejściowy – Fort VII). Po raz ostatni zmieniono nazwę obozu w 1941 r. Odtąd jego nazwa oficjalna brzmiała: Polizeigefängnis der Sicherheitspolizei und Arbeitserziehungslager Fort VII (Więzienie Policyjne Policji Bezpieczeństwa i Wychowawczy Obóz Pracy Fort VII). W Forcie VII więzieni byli przede wszystkim Polacy pochodzący z terenów tzw. Kraju Warty. W obozie zginęli m.in. przedstawiciele wielkopolskich elit, działacze społeczni, powstańcy wielkopolscy, członkowie Polskiego Związku Zachodniego, profesorowie Uniwersytetu Poznańskiego, lekarze, urzędnicy, prawnicy, nauczyciele, księża i kupcy. W październiku 1939 r. w bunkrze nr 17 zagazowano około 400 pacjentów szpitala psychiatrycznego z Owińsk oraz oddziału psychiatrycznego szpitala przy ul. Grobla w Poznaniu. Od kwietnia 1940 r. w Forcie VII zaczęto osadzać więźniów aresztowanych za przynależność do polskiego ruchu oporu. Setki więźniów Fortu zostało stamtąd deportowanych do obozów koncentracyjnych. W dniu 25 kwietnia 1944 r. ostatnich więźniów osadzonych w Forcie VII przetransportowano do nowo utworzonego obozu w Żabikowie. Fort VII jest udostępniony zwiedzającym, znajduje się tam Muzeum Martyrologii Wielkopolan, gdzie można oglądać wystawy poświęcone ofiarom terroru niemieckiego w tzw. Kraju Warty. RW Sprawdź, jak dojechać:
Pomnik stojący przy ul. Estkowskiego upamiętnia akcję dywersyjno-sabotażową, w trakcie której nocą z 20 na 21 lutego 1942 r. doszło do zniszczenia przez oddziały Armii Krajowej magazynów niemieckich w porcie rzecznym w Poznaniu. Zadanie to wykonał st. sierż. Michał Garczyk (ps. Kuba), który dowodził Lotnym Oddziałem Wielkopolskiego Kierownictwa Związku Odwetu. Zgodnie z rozkazem naczelnego wodza gen. Władysława Sikorskiego, celem akcji było zniszczenie dostaw dla wojska niemieckiego przygotowanych do wysyłki na front wschodni. W akcji użyto materiały produkowane w warunkach konspiracyjnych, m.in. lonty i zapalniki z opóźnionym działaniem niepozostawiające śladów zastosowania. W trakcie prowadzonego śledztwa uczestnicy akcji zostali aresztowani i po przesłuchaniach wyrokiem Sądu Specjalnego skazani na karę śmierci, którą wykonano w więzieniu przy ul. Młyńskiej w Poznaniu. JN Sprawdź, jak dojechać:
